روابط عمومی و امور فرهنگی
ویژه نامه مناسبتی/ ولادت امام حسن عسگری (علیه السلام)
زندگانی بندگان خدا به جهاد با کفر و طغیان گذشت و وجودشان برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و اکثراً با زهر شهید شده اند و هر کدام برگی بر تاریخ پر افتخار اسلام افزودند و گوشه ای از جهاد همه جانبه ی اسلام را در عمل خود پیاده کردند و درس بزرگی به ما آموختند . آن درس بزرگ این است که در هنگامی که در مقابل قدرت های منافق و ریاکار قرار می گیریم باید همت کنیم که هوشیاری مردم را برای مقابله با این قدرت ها را برانگیزیم.
حضرت می فرمایند: هیچ مصیبت و بلایی نیست که بر بنده وارد شود مگر اینکه خیری آن را احاطه کرده است .
ائمه معصومین ( ع) برای ما اسوه و مقتدا و نمونه اند .
زندگانی بندگان خدا به جهاد با کفر و طغیان گذشت و وجودشان برای دشمنان خدا غیر قابل تحمل شد و اکثراً با زهر شهید شده اند و هر کدام برگی بر تاریخ پر افتخار اسلام افزودند و گوشه‌ای از جهاد همه جانبه ی اسلام را در عمل خود پیاده کردند و درس بزرگی به ما آموختند . آن درس بزرگ این است که در هنگامی که در مقابل قدرت‌های منافق و ریاکار قرار می‌گیریم باید همت کنیم که هوشیاری مردم را برای مقابله با این قدرت ها را برانگیزیم. اگر دشمن صریح و آشکار دشمنی بکند و اگر ادعا و ریاکاری نداشته باشد کار او آسان تر است اما وقتی مثل مامون چهره ای از قداست و طرفداری از اسلام به خود می‌گیرد، شناخت او برای مردم مشکل است. در دوران ما و همه دوران‌های تاریخ قدرتمندان وقتی از مقابله رویاروی با مردم عاجز شدند دست به ریاکاری و نفاق زدند. ائمه همت کردند این ماسک تزویر و ریا را از چهره مامون کنار بزنند و موفق شدند. این بزرگان نمودار و نشانه مقاومت هستند و عقب نشینی نکردند و تمام شرایط دشوار را تحمل کردند.
خلفای عباسی اکثراً با ذلت مردند یکی به دست پسرش کشته شد دیگری به دست برادرانش تار و مار شد. به عکس شیعه، شیعه در دوران حضرت هادی (ع) و حضرت عسکری (ع) و در آن شدت عمل روز به روز وسعت پیدا کرد و قوی تر شد. در شهر سامرا عده قابل توجهی از بزرگان شیعه در زمان امام هادی (ع) جمع شدند. حضرت توانست آنها را اداره و پیام امامت را به سرتاسر دنیای اسلام با نامه‌نگاری برساند. امام هادی (ع) همه ی این کارها را در زیر برق شمشیر تیز و خونریز همان شش خلیفه عباسی انجام داده است. یک روز مجاهدت ائمه (ع) به قدر سال‌ها اثر می‌گذاشت. دین را اینطور حفظ کردند و الا دینی که در راسش متوکل، معتز، معتصم و مأمون باشد و علمایش اشخاصی باشند مثل یحیی بن اکثم از فساق و فجار درجه یک علنی بودند، اصلاً نباید بماند. باید همان روزها به کل کلک آن کنده می‌شد. این مجاهدت ها و تلاش ائمه، نه فقط شیعه بلکه قرآن، اسلام و معارف دینی را حفظ کرد. این است خاصیت بندگان خالص و مخلص و اولیای خدا. اگر دین و اسلام، انسانهای کمر بسته نداشت، نمی توانست بعد از هزار و دویست، سیصد سال تازه زنده شود و بیداری اسلامی به وجود بیاید. باید یواش یواش از بین می‌رفت. اگر اسلام کسانی را نداشت که این معارف عظیم را در ذهن تاریخ بشری و در تاریخ اسلامی نهادینه کنند، باید از بین می‌روند. اگر هم می ماند از معارف چیزی باقی نمی‌ماند، مثل مسیحیت و یهودیتی که حالا از معارف اصلی‌شان تقریباً هیچ چیز باقی نمانده است. این که قرآن سالم بماند، حدیث نبوی بماند، این همه احکام و معارف بماند، بعد هزار سال در راس معارف بشری خود را نشان دهد، کار طبیعی نبود، کار غیر طبیعی بود که با مجاهدت انجام گرفت. البته در راه این کار بزرگ کتک خوردن، زندان رفتن و کشته شدن هم هست، که اینها برای این بزرگوار ها چیزی نبود.
ارسال نظر